Frania, przez wiele lat nazywana była przez pracowników schroniska zwyczajnie ?sunią?. Zwykła sunia, a przez to niezwykła, weteranka, w schronisku od zawsze. Nienarzucająca się, łagodna, choć trochę wycofana. Nawet w sytuacjach nowych, stresowych nie wykazuje nawet cienia agresji. Bardzo dobrze porozumiewa się zarówno z psami jak i suczkami. O jej przeszłości nie wiadomo nic, bo w schronisku jest od zawsze i nikt nigdy się nią nie interesował. Przez wiele lat tkwiła w boksie zapomniana przez wszystkich, niezauważona. Gdy koledzy z boksu wychodzili na spacer, ona zostawała, tęskniła, wypatrywała, czekała aż wrócą. Każdy z nich wychodził i pewnego razu już nie wracał, bo znalazł kochający, ciepły dom. Ona czekała i czeka nadal do dziś ? na swojego jedynego przyjaciela człowieka. Człowieka, którego nigdy przy sobie nie miała, człowieka, który zrozumie i zaakceptuje ją taką jaką jest, który zechce pokonać z nią jej lęki, który zwyczajnie ją pokocha. A Frania jest kochana i bardzo dzielna! Po wielu latach spędzonych w schroniskowym boksie, dziś już bardzo ładnie i ?z gracją? maszeruje po celestynowskim lesie, ze swoim kolegą Sinusem (on też szuka domu!). Frania potrzebuje odpowiedzialnego i cierpliwego opiekuna, który z oddaniem poświęci jej swój czas, okaże jej cierpliwość i zrozumienie, który zrekompensuje jej lata samotności i zapomnienia, człowieka przy którym Frania poczuje się pewnie, który stworzy jej kochający dom, jakiego nigdy nie miała